Het is al weer zes weken geleden sinds mijn laatste blogpost. Enkele dagen na de laatste post was onze vakantie voorbij en konden Martina en ik weer aan de slag. De in ons hoofd onrustige zomer met alle vakantiehuisjes perikelen en bijbehorende financieringsmogelijkheden konden we achter ons laten.
Toch voelde het na deze vakantie anders.
Ik heb het gevoel dat ik op mijn werk in een storm terecht ben gekomen. Politiek bedrijven ben ik wel gewend. Ik draai al bijna 20 jaar mee in het middenkader van beursgenoteerde bedrijven, waar je wordt afgerekend op resultaten en met het bedrijven van de juiste politiek grotendeels je doelen kan bereiken.
In eerste instantie dacht ik dat het aan mijzelf lag. Sta ik anders in de wedstrijd omdat we geen financiële verplichtingen van een nieuwe of tweede hypotheek hebben? Ligt het aan de veranderende bedrijfscultuur, of ben ik uitgekeken op mijn huidige functie en groei potentieel binnen deze organisatie?
Ik denk een combinatie van bovenstaande factoren. Ik ben sinds een half jaar uitgekeken op mijn huidige functie die ik al vijf jaar bekleed. Doorgroeien binnen deze functie is niet mogelijk, er zitten geen functies tussen mij en mijn manager. De organisatie kennende, zullen ze deze ook niet creëren. Drie van mijn collega’s zijn daarin de afgelopen jaren vragende partij geweest. Twee daarvan zijn sinds enkele maanden ex collega’s en hebben een carrièrestap buiten onze organisatie gemaakt. Collega drie is sinds afgelopen zomer druk om zich heen aan het kijken.
Daarnaast is het sinds enkele maanden steeds moeilijker om mijn targets te halen die grotendeels zijn gebaseerd op kostenreductie en doorvoeren nieuwe materialen en leveranciers. Tegenwerking is een zwaar woord, maar de organisatie wordt vanuit het hogere management zo zwaar onder druk gezet dat er steeds minder synergie tussen de verschillende afdelingen is. Koninkrijkjes en eilandjes cultuur vieren hoogtij.
Ik heb dus het gevoel dat mijn houdbaarheidsdatum bij mijn huidige werkgever is verstreken. Zowel in functie als in mogelijkheden. Daarom ben ik de laatste weken heel berekende stappen aan het maken:
- De vervolg opleiding voor het 1e kwartaal 2019 is goedgekeurd en aangevraagd. Afgelopen vrijdag heb ik de formele bevestiging vanuit het opleidingsinstituut ontvangen.
- Ik ben druk bezig om mijn referenties voor mijn volgende werkgever te regelen. Een collega, 2 ex collega’s (één keer raden welke drie…) En een hogere manager waaraan ik recent nog budgetair heb gerapporteerd.
- Volgende week vrijdagmiddag heb ik een eerste verkennend gesprek met een detacheerder.
Hoewel ik vrij impulsief kan zijn, wil ik hier in control blijven en geen overhaaste besluiten nemen. Q1 volg ik mijn opleiding, vanaf het 2e kwartaal wil ik de overstap gaan maken.
Dat klinkt inderdaad als tijd om op te stappen. Succes met je keuzes!
Dank je wel! De keuzes komen in een volgende blogpost aan bod.
Heel begrijpelijk. Als de rek eruit is dan moet je verder. Kan dat niet intern, dan maar extern. De economie is fantastisch op dit moment om zo’n stap te maken. Veel succes bij je keuze!
Goed voorbeeld doet goed volgen!
Ik ben al een poosje uitgekeken op mijn werk, maar weggaan is best lastig gezien alle omstandigheden waar ik en mijn partner zich in bevinden. Bovendien ben ik geen 20 meer en vraag ik me af of ik nog wel wil werken, en zo ja, voor hoeveel dan. Een stap terug doen vind ik helemaal niet zo erg, maar een carrière achter de kassa bij de AH zie ik ook niet zitten.
Sterkte met je voorbereidingen. Overigens bij mij op het werk ook heel veel druk, veel eilandjes en haantjesgedrag. Klinkt allemaal erg bekend. Moet alleen maar meer, meer, meer.
Hoi Vlinder,
Het spookt al anderhalf jaar door mijn hoofd. Daarom ben ik afgelopen winter begonnen met de eerste opleiding om uiteindelijk de stap naar freelancer te kunnen maken. Heb je dat wel eens overwogen? Ervaren krachten die zich niet de kaas van het brood laten eten zijn zeker gewild, en zonder vaste overeenkomst telt leeftijd ineens een stuk minder mee.
Eerlijk gezegd: ik durf die stap niet te nemen en weet ook niet of men zit te wachten op mij en wat ik dan zou moeten gaan doen. Ik heb zeker mijn sterke punten: ik ben al 25 jaar office manager en ben een kei in secretarieel werk. Nu je het zegt zou ik me daar eens in kunnen gaan verdiepen, maar weet niet hoe ingewikkeld het is om vanuit België dat soort werk voor Nederland te doen.
Over de landsgrenzen lijkt mij lastig, maar dat er voldoende werk is, ben ik zeker van.
Hoi Chris. Klinkt als een vervelende situatie. Goed dat je hebt geconstateerd wat jou het plezier ontneemt, dat je kijkt waar je naar toe wilt en dat je concrete stappen plant om daar te komen! Dan komt het helemaal goed.
Het is de volgende stap naar een mooiere inkomsten/privé balans
Herkenbaar patroon (binnen de samenleving) er wordt zoveel geknepen dat er uiteindelijk alleen nog maar in-efficientie en frustratie uit gekrepen wordt.
Goed van je dat je verschillende potjes op het vuur aan het zetten bent. En kan me goed voorstellen dat het prettig is dat je geen zware (2e) hypotheek aan je fiets hebt hangen. Voordeel van FIRE/HOT acties is dat f*ck you money ook beschikbaar is…
Ja, vooral de vrijheid van geen 2e hypotheek brengt het wel in een stroomversnelling
Gewoon doen en het zal je veel nieuwe energie opleveren. Maar je zet het al in gang, ga je geen spijt van krijgen!
Ik denk het ook niet, hoewel ik genoeg lieve collega’s als persoon zal gaan missen.
Succes met de zoektocht volgend jaar! Ik kan me goed voorstellen dat je verder gaat kijken als er geen ontwikkelpotentie meer is binnen je huidige organisatie. Zoals hierboven al gezegd is het gelukkig nu een mooie arbeidsmarkt om zo’n stap te maken. En inderdaad, het helpt om geen grote financiële verplichtingen te hebben waardoor je de stap misschien niet zou durven zetten. Dat geeft al een vrij gevoel lijkt me!
Zeker wel! 🙂