De 30/30/30/30 challenge week 5, blues en bloesem

Geplaatst op door

Everyday, everyday I have the blues
Ooooh, everyday, everyday I have the blues
When you see me worryin’ baby
Because it’s you I hate to lose

Blues
Deze week had ik de wandelblues. Ik kon mij er niet toe zetten om te wandelen. Maandag en dinsdag slechts een half uur per dag in de lunchpauzes. Waarom deze blues?  Vooral het weer en het daglicht speelde hier een grote rol. Blue Monday was voor mij een week later dan voor de rest van de wereld. Na het eten in het donker wandelen. De ene dag sneeuw, de andere weer regen. Niet mijn favorietes keuzes.

Vrijdagmiddag heb ik een aantal kilometers ingehaald. Helaas wel de eerste blaar gelopen voor dit jaar. Zondag maar goed inpakken en nog een flink aantal kilometers lopen om deze week toch in de buurt van de 30 kilometer te komen.

Bloesem
Eén van de 30 in de 30/30/30/30 challenge is het wandelen van de Rode Kruis Bloesemtocht in Geldermalsen. Dit jaar op zaterdag 13 april. Martina heeft ons deze week ingeschreven voor de 30 kilometer oost route. Voor haar slechts een trainingsdag op weg naar de 4-daagse van Nijmegen. Voor mij nog even een paar maanden goed doortrainen. Uiteraard zijn er ook andere routes mogelijk. In 2017 liep ik de 25 km west en in 2016 de 15 km west route.

Ook leuk dat Niet tot 71 zich heeft ingeschreven voor dezelfde route. Daarnaast overwegen Genoegzaam, FireMe en Daphne ook mee te lopen. Gezellig hoor!

Januari
Verder heb ik de januari maand mooi afgesloten. Ruim honderdtien kilometer gewandeld en in totaal zes kilogram afgevallen. Op naar week zes en de zeven kilogram!

Ten slotte
De lyrics waar deze blog mee begon: BB King, Everyday I have the blues is puur (jeugd) sentiment. Dit nummer werd gedurende 10 jaar in mijn favoriete stamkroeg gedraaid als aankondiging van de laatste ronde, totdat de eigenaren (en in die tijd goede vrienden van mij) besloten een andere uitdaging te zoeken. Geen tijd waarin ik financieel bewust was, maar mij wel heeft gevormd tot de persoon die ik nu ben.  🙂

Boodschappenblog

Geplaatst op door

Afgelopen weekend kwamen er drie vrienden borrelen. Net zo als mijn schoonmoeder heb ik een lichte vorm van het weeshuis syndroom. Dat impliceert niet dat ik in een weeshuis ben opgegroeid, maar dat ik voor een weeshuis aan boodschappen in huis haal. Het motto hier in huizen Martina & Chris is dan ook “Beter mee verlegen dan om verlegen” en “er is geen betere raad dan voorraad.” gebruiken we ook regelmatig.

Omdat deze 3 vrienden niet weten van mijn HOT bestaan met frugal boodschappenlijstjes en bespaar maatregelen, wilde ik mij beter voordoen dan  ik werkelijk ben. Allemaal A-merken in huis gehaald. Heineken, Lays etc. Een aardige winkelwagen vol.

Helaas was bij mijn vrienden ook het januari syndroom toegeslagen. “Neh Chris, we proberen net een beetje op de kilo’s te letten” en andere smoezen. Stelletje verraders! Mij een beetje met alle bier, nootjes en chips laten zitten.

OK, hoe gaan we dat dan oplossen? 

Even een half uurtje nadenken en toen was ik er uit! We gaan het Montignac dieet on steroids herintroduceren. Geleerd van een oud collega die er 20 kg op afviel midden jaren 90 (Hoewel ik hem er ook van verdenk dat er wat amfetamine in het spel is geweest, gezien de slechte staat van zijn gebit, kale kop en rood doorlopen ogen waarmee hij op maandagmorgen de werkplaats in kwam hakken en zagen)

Terug naar het Montignac dieet on steroids. Ik ga dus dagen met voornamelijk groente en fruit afwisselen met dagen nootjes, chips en bier. Uiteraard het bier  pas na het werk, ik ben zeker wel een verantwoordelijke verkeersdeelnemer. Ook zal ik de dagen met nootjes, chips en bier extra multivitamines slikken. Het moet natuurlijk wel een beetje gezond blijven.

Het voordeel van Montignac dieet on steroids is dat het een heel frugal dieet is. Vet en suiker zijn nu eenmaal goedkope voedingsmiddelen. Daarom past het ook zo goed in mijn 30-30-30-30 challenge. Ik denk zelfs dat ik een vijfde 30 in de 30-30-30-30 challenge kan introduceren. Indien ik voor mijzelf over stap huismerken chips en nootjes kan ik keurig onder de 30 euro boodschappen per week blijven. Daarmee creëer ik voor mijzelf de 30-30-30-30-30 challenge!

Oh Ja, de stand van zaken deze week: Ruim 157 euro uitgegeven aan nootjes, chips en bier. En hoe zag jullie kassabon er deze week uit?

 

De 30/30/30/30 challenge week vier, het verband tussen afvallen en bewegen.

Geplaatst op door

Vroeger? Vroeger was alles beter! Toen was het milieu nog schoon en sex nog vies.

Vroeger verrichte de klassieke mensch meer fysieke arbeid en verbrandde daarmee een shitload of calorieën. De moderne mens, en dit exemplaar in het bijzonder, is een gemaksmens geworden. Met de auto naar het werk. Acht uur per dag bureauwerk, vergaderen of onderhandelen. Vervolgens met de auto richting supermarkt voor de boodschappen en na maaltijd hangend op de bank of in gelijkwaardige houding met kat, laptop of ander vermaak tot het bedtijd is.

De bovenstaande dagindeling, heb ik nu een paar weken doorbroken. Ruim 100 km gewandeld sinds twee januari, in combinatie met veel bewuster eten en minder snoepen, heeft al ongeveer vijf kilogram afvallen als resultaat opgeleverd. Doordat ik iedere ochtend even op de weegschaal sta, meet ik duidelijk de verschillen per dag. De dalende lijn van de eerste drie weken begint af te vlakken en schommelt van dag tot dag.

Van vrienden en collega’s krijg ik regelmatig te horen: “Gezond eten en niet snoepen is belangrijk. Bewegen heeft veel minder effect dan eten.” Eigenwijs is my middle name. Ik ben het hier niet mee eens. In het verleden ben ik eerder 17 kg afgevallen en ik zie wel dergelijk de cohesie tussen afvallen en aanzienlijk meer bewegen.

Het lukt mij steeds beter om de verleidingen van het snoepen te weerstaan. Mijzelf motiveren meer te bewegen dan 30 km per week wandelen, is een stuk lastiger. Donkere koude dagen en gladde straten. Daarnaast vragen mijn tweede inkoop opleiding en bestuurswerk VVE veel tijd.

Daarom moet ik de komende weken mentaal doorbijten en doorgaan met de veranderingen die ik nu al heb ingezet. Het betere weer en meer daglicht uren komen vanzelf. De opleiding loopt tot half maart en eind april wil ik na vijf jaar mijn bestuurstaken aan anderen gaan overdragen.

Op naar week 5, waarin ik verwacht dat mijn gewicht onder de 100 kg uit zal komen!

De 30/30/30/30 challenge week drie, de verleiding

Geplaatst op door

[zwoele stem] Hi Chris,

Stoere knappe vent. Wat leuk dat je er ook bent!

Wil je een stukje van mijn bruin gebakken filetjes of liever een hapje uit mijn sappige pootjes? 

Neen joh? Valt best mee. Je kan het hebben. Neem je toch geen toetje? OK, misschien dan een heel klein toetje? 

Met heeeeeul veel slagroom!!!!

 

Deze interne tweestrijd vindt tientallen keren per dag plaats in de grijze massa tussen mijn oren. Verstand versus impuls. Dopamine junkie versus beter weten. Niet in de spiegel kijken en lekker door snoepen. Ik ben al even sterk geweest.

Dit is de derde week dat ik mijn leven heb omgegooid. Streven naar afvallen en een betere gezondheid, maar de verleidingen liggen op de loer. De chocolade bonbons op mijn werk waar ik dagelijks langs loop. Het bedrijfsrestaurant met zo’n lekker broodje bal. Of de schaal met bittergarnituur wordt doorgegeven op dat feestje. En een extra plakje oude kaas maakt het broodje toch iets lekkerder!

Toch lukt het mij om mezelf in de laatste weken beter te beheersen. Ik ben mij beter bewust van de impulsen en kan er harder tegen vechten. Het blijft een eeuwig durende interne strijd en ik zal zeker af en toe in de verleiding komen.

Het verschil met de vorige keren dat ik probeerde af te vallen, is het bewust focussen op de resultaten die ik voor ogen heb. Als ik het echt moeilijk heb, snel naar een spiegel lopen of een selfie van mijn onderkinnen. Zo weer even met beide benen op de grond. Voor dit moment……

In week drie gaat mijn 30/30/30/30 challenge prima door. Ik kom aan de juiste kilometers wandelen en iedere ochtend de weegschaal pakken is een manier om mijzelf te motiveren. De weegschaal liegt niet. Net zoals de spiegel waar ik mij voor weeg. Op naar week 4!

De dertig dertig dertig dertig challenge week één en twee.

Afbeelding

Volgens mij begin ik weer een beetje door te slaan in numerologie waar een aantal mede bloggers spontaan jeuk van zouden krijgen, door 4 x 30 in de blog titel te gebruiken. Dan zal ik ook maar moeten uitleggen waarom:

  1. Ik ben met mijzelf de challenge aan gegaan om minimaal 30 km per week te lopen.
  2. Op 13 april wil ik de Bloesemtocht lopen met de afstand van 30 km
  3. Eén juli is de streefdatum om minimaal 15 kg te zijn afgevallen, ofwel 30 pond, in pounds zelfs 33 🙂
  4. Indien ik deze 15 kg afval, zakt mijn BMI onder de 30.

Na de uitleg, de eerste resultaten.

In de eerste week heb ik 22,7 km gewandeld verdeeld over 5 dagen. Wanneer ik deze extrapoleer naar 7 dagen kom ik op 31,7 km. Dat is niet valsspelen, maar voor mijzelf wat afspraken vastleggen. Mijn weken reken ik van maandagmorgen naar zondagavond. De challenge heb ik pas op woensdagmorgen bedacht. Vandaar de eerste week van 5 dagen.

Week 2 is een lastige week. Dinsdag speelde een oude sportblessure, de meniscus van mijn rechterknie weer op. Woensdag heel voorzichtig gaan lopen onder het motto, wel bewegen, niet belasten. Dat ging gelukkig goed.

Donderdag druk met updaten van mijn CV en referenties. Daardoor alleen tijdens de lunch kunnen wandelen. Mijn afspraak met een detacheringsbureau op vrijdagmiddag werd op het laatst een week uitgesteld. Mooi tijd om voor het eten nog een uurtje te wandelen.

Straks nog even wandelen naar de kapper en morgenochtend tussen ontbijt en boodschappen. De spieren worden soepeler en het voelt makkelijker om weer te gaan wandelen.

Op naar week drie!

Motivatie

Geplaatst op door

Zo, daar ben ik eindelijk weer na wederom zes weken afwezigheid. Ik heb zelfs een paar weken overwogen om helemaal te stoppen met bloggen.

Ik miste de motivatie om te bloggen. De belangrijkste oorzaak is dat ik inhoudelijk weinig heb te melden. De financiën lopen goed en door het annuleren van de aankoop van het vakantiehuis in Drenthe heb ik daar verder weinig over te melden.

Ook heb ik al meerdere blogposts over gezonder leven en ontspullen van ons huishouden geschreven, en vooral daar zit het probleem. Ik ben precies 1 kg zwaarder dan een jaar geleden en heb al 5 maanden niet getraind. Naast de verkoop van ongeveer 600 boeken in juli is er ook niets meer op Marktplaats verkocht. Waarom zou ik dan schrijven over zaken die ik toch niet uitvoer of afmaak?

Het kan dus twee kanten op. Ik stop met bloggen en word een 200 kg zware hoarder, of ga mij nu echt eens bezig houden met mijn gezondheid. Ik kies voor het laatste. Woensdagmorgen op de schaal was ik 105 kg. Precies 3 kg aangekomen in de laatste 2 weken en een kg zwaarder dan vorig jaar in deze periode. Toen hielp een buikgriep mij om snel 2 kg af te vallen. nu zal ik zelf aan de gang moeten.

Ik kan nu een mooi blog schrijven en vervolgens weer vanavond met een zak nootjes op de bank gaan vegeteren, maar begrijp dat ik navolging van Financial Freedom Sloth en FireMe echt moet gaan veranderen. Ik wil een paar zaken essentieel veranderen om toch tot de juiste resultaten te komen. 
 

Daarom heb ik voor mijzelf 3 challenges bedacht:

  1. Ik wil iedere week minimaal 30 km wandelen verdeeld over de week.
  2. Ik wil zaterdag 13 april 30 km aan één stuk lopen tijdens de bloesemtocht in Geldermalsen.
  3. Ik wil op 1 juli 2019 minimaal 15 kg zijn afgevallen.

Iedere week wil ik mijn voortgang in een blogpost publiceren:

Doordat ik iedere week de voortgang deel, heb ik een flinke stok achter de deur. Leugens durf ik niet te publiceren, die komen later toch uit. Indien ik een week geen blogpost met een update plaats, lig ik met griep op bed of heb ik die week niets uitgevoerd. 

En nu?

Veranderd mijn blog nu in een “kijk mij eens goed bezig zijn, ik heb weer zoveel gepresteerd blog” Ik hoop het niet. Een van de redenen waarom ik buiten Slack vrijwel niet op social media te vinden ben, is dat ik geen interesse heb in “kijk mij eens goed bezig zijn, ik heb weer zoveel gepresteerd verhalen”, maar in de echte motivatie en zaken die mijn mede FIRE bloggers en aanhangers bezighouden. 

Het kan dus dat je afhaakt ik mijn strijd naar een gezonder leven. Geen probleem. Misschien wordt dit wel een heel saai en zweverig gezondheidsblog in de komende tijd.

The Pursuit of Heb je hem weer met gezemer Over zijn Trainen en afvallen. 

De stilte door de storm

Geplaatst op door

Het is al weer zes weken geleden sinds mijn laatste blogpost. Enkele dagen na de laatste post was onze vakantie voorbij en konden Martina en ik weer aan de slag. De in ons hoofd onrustige zomer met alle vakantiehuisjes perikelen en bijbehorende financieringsmogelijkheden konden we achter ons laten.

Toch voelde het na deze vakantie anders.

Ik heb het gevoel dat ik op mijn werk in een storm terecht ben gekomen. Politiek bedrijven ben ik wel gewend. Ik draai al bijna 20 jaar mee in het middenkader van beursgenoteerde bedrijven, waar je wordt afgerekend op resultaten en met het bedrijven van de juiste politiek grotendeels je doelen kan bereiken.

In eerste instantie dacht ik dat het aan mijzelf lag. Sta ik anders in de wedstrijd omdat we geen financiële verplichtingen van een nieuwe of tweede hypotheek hebben? Ligt het aan de veranderende bedrijfscultuur, of ben ik uitgekeken op mijn huidige functie en groei potentieel binnen deze organisatie?

Ik denk een combinatie van bovenstaande factoren. Ik ben sinds een half jaar uitgekeken op mijn huidige functie die ik al vijf jaar bekleed. Doorgroeien binnen deze functie is niet mogelijk, er zitten geen functies tussen mij en mijn manager. De organisatie kennende, zullen ze deze ook niet creëren. Drie van mijn collega’s zijn daarin de afgelopen jaren vragende partij geweest. Twee daarvan zijn sinds enkele maanden ex collega’s en hebben een carrièrestap buiten onze organisatie gemaakt. Collega drie is sinds afgelopen zomer druk om zich heen aan het kijken.

Daarnaast is het sinds enkele maanden steeds moeilijker om mijn targets te halen die grotendeels zijn gebaseerd op kostenreductie en doorvoeren nieuwe materialen en leveranciers. Tegenwerking is een zwaar woord, maar de organisatie wordt vanuit het hogere management zo zwaar onder druk gezet dat er steeds minder synergie tussen de verschillende afdelingen is. Koninkrijkjes en eilandjes cultuur vieren hoogtij.

Ik heb dus het gevoel dat mijn houdbaarheidsdatum bij mijn huidige werkgever is verstreken. Zowel in functie als in mogelijkheden. Daarom ben ik de laatste weken heel berekende stappen aan het maken:

  • De vervolg opleiding voor het 1e kwartaal 2019 is goedgekeurd en aangevraagd. Afgelopen vrijdag heb ik de formele bevestiging vanuit het opleidingsinstituut ontvangen.
  • Ik ben druk bezig om mijn referenties voor mijn volgende werkgever te regelen. Een collega, 2 ex collega’s (één keer raden welke drie…) En een hogere manager waaraan ik recent nog budgetair heb gerapporteerd.
  • Volgende week vrijdagmiddag heb ik een eerste verkennend gesprek met een detacheerder.

Hoewel ik vrij impulsief kan zijn, wil ik hier in control blijven en geen overhaaste besluiten nemen. Q1 volg ik mijn opleiding, vanaf het 2e kwartaal wil ik de overstap gaan maken.

We hebben de stekker eruit getrokken….

Geplaatst op door

Woensdagmiddag kwamen we thuis van anderhalve week vakantie in Drenthe. Normaal zijn we dan geheel ontspannen, maar dit keer waren we kribbig. We liepen al een paar dagen op elkaar te mopperen. Kort lontje en op iedere slak zout leggen. We konden onze vingers er niet achter krijgen. Wat was er aan de hand?

We zaten met het vakantie huis in onze maag. Beiden voerden we een grote inwendige strijd tussen hart en verstand. ’s Middags barste de bom en hebben we uren zitten praten en praten.

Ons hart zegt: Kopen! Dit is een eenmalige mogelijkheid en unieke kans. Martina heeft hier haar jeugd doorgebracht, vakantie na vakantie en vele weekenden. Ik vind het vooral een mooie omgeving met rust en ruimte, maar herken het gevoel wel. Mijn ouders hebben een chalet in Brabant gehad waar ik mijn jeugd heb doorgebracht.

Waarom bleef het hele plan dan al bijna 4 maanden aan ons knagen? Wat zien we over het hoofd? Financieel kunnen we de aankoop dragen door kleiner te gaan wonen. Verkoop en aankoop van een huis vinden wij wel stressvol, zeker in deze oververhitte markt, maar we hebben nog een jaar om alles te regelen. Door kleiner te gaan wonen (Nou ja, klein. Er zijn genoeg mensen die blij zouden zijn met een modern 3-, of 4-kamer appartement) zouden we onze kosten in de hand kunnen houden en de saving rate rond de 30% kunnen houden.

Uiteindelijk vonden we de ontbrekende factor: Tijd.

We komen tijd te kort om voldoende van de recreatie woning te genieten. We hebben slechts 5 weken vakantie per jaar en die gaan verdomd snel voorbij. De recreatie woning is mooi, maar oud en zeer bewerkelijk. Geheel van hout, enkel glas. Midden in het bos, grote tuin, achterstallig onderhoud op het schilderwerk. Het mag slechts recreatief bewoond worden, ofwel tweederde van het jaar.

We zullen alle vrije tijd en iedere vakantie moeten investeren schilderen, schoonmaken, tuinonderhoud, etcetera. We zouden alleen maar werkvakanties hebben. Leuk voor één of twee keer, maar niet voor de komende 5 tot 10 jaar.

Maar wat als we de boel verder zouden moderniseren? Verhuur, onderhoud en schoonmaak uitbesteden zodat we wel het bezit hebben, maar verder in onze 5 weken vakantie kunnen genieten? Dan zouden we naast het aankoopbedrag nog eens zoveel geld kwijt zijn, dat we niet voldoende overhouden om binnen enkele jaren hypotheek vrij te zijn en voelt het meer als een bewerkelijke vastgoed investering dan “ons vakantiehuisje”

Hoe deden onze ouders dat dan? Mijn schoonmoeder is tot haar vut lerares basisonderwijs geweest, ongeveer 12 weken per jaar vakantie. Mijn schoonvader heeft een technische achtergrond. Klussen was voor hem ontspanning. Daarnaast hebben zij na hun vut nog bijna 16 jaar van het huis kunnen genieten tot het fysiek te zwaar werd om alles bij te houden.

Tijd voelen wij als onze beperkende factor. Ik ben druk bezig om in de toekomst op project basis te gaan werken en Martina heeft nog even overwogen om als zij-instromer over te stappen naar het onderwijs, maar we vinden het nu een brug te ver.

Is het een gemiste kans of zijn we een stelletje softies dat we de stap uiteindelijk niet hebben durven maken?

Misschien wel, we vinden het moeilijk, heel moeilijk. Onze stemming: Dankbaar dat we mogelijkheid van mijn schoonouders hebben gekregen. Melancholisch, terugdenkend aan de mooie tijd vroeger en wetend dat deze niet meer terug zal komen. Bedroefd dat de mogelijkheid een paar jaar te vroeg is gekomen. Opgelucht dat we nee hebben durven zeggen. Gemotiveerd en strijdvaardig om verder het HOT pad te bewandelen en vooral aan Time Rich in HOT te moeten werken.

Drenthe is niet uit ons hart. We zijn gemotiveerd om aan ons eigen stukje Drenthe te gaan werken. Niet op korte termijn, maar wel moderner en onderhoudsvriendelijk, zodat we van onze kostbare vrije tijd kunnen genieten. Niet ieder vrij moment bezig met onderhoud en schoonmaak, maar genietend van de tuin, wandelen, fietsen en vissen. Samen en met onze dierbaren.

pffffff…….

 

Specificeren, eisen en wensen

Geplaatst op door

Nu de kogel door de kerk is en Martina en ik hebben besloten ons huis te verkopen om met een deel van de overwaarde een recreatiewoning in Drenthe aan te schaffen, zitten we beiden bijna dagelijks op Funda rond te neuzen.

Het lijkt of we op de fanfare vooruit willen lopen omdat we eerst onze huidige woning moeten verkopen, maar dat lopen we zeker niet!

Waarom kijken we dan al zoveel op Funda rond?

De belangrijkste reden: We zijn onze toekomstige eisen en wensen aan het specificeren. Enerzijds willen we het maximale woongenot met onze nieuwe woning bereiken. Anderzijds willen we zo veel mogelijk financiële vrijheid behouden.

Na anderhalve week marktonderzoek en veel discussies zijn dit onze voorlopige eisen en wensen. Uiteraard worden die nog minimaal 88 keer bijgesteld en aangepast….

  • We blijven in dezelfde wijk of in 1 van de 2 naastgelegen wijken wonen.
  • Rekening houdend met de overgebleven restwaarde bij verkoop oude woning zal het nieuwe huis ongeveer tachtigduizend euro goedkoper worden dan onze huidige woning.
  • Door het prijspeil komen we waarschijnlijk op een drie-, of vierkamer appartement of kleine maisonnette woning uit.
  • Omdat we bij onze toekomstige recreatiewoning in Drenthe aanzienlijk meer onderhoud verwachten, willen we ook een appartement of kleine maisonnette woning. De VVE regelt het onderhoud aan de buitenkant, en we hebben slechts de zorg voor één ipv twee woningen.
  • We willen in ongeveer 10 jaar klaar zijn met het aflossen van de hypotheek van de nieuwe woning, ofwel de savingsrate zal groter dan dertig procent dienen te blijven met een bruto hypotheeklast.

Door deze specificaties ziet het er voorlopig naar uit dat we in een appartement tussen de 75 en 90 vierkante meter terecht zullen komen. Een heel verschil met de ruim 140 vierkante meter van onze huidige tussenwoning.  Gisteren zijn we bij familie in een appartement van 72 vierkante meter op bezoek geweest en komende zaterdag gaan we op de open huizen dag naar een appartement van 75 vierkante meter kijken. We willen gevoel krijgen bij deze kleinere ruimte om onze plannen concreet te kunnen maken en verder bij te schaven.

Ik heb wel al zin in de toekomstige discussies met niet-financieel bewuste vrienden en collega’s die wel aan lifestyle inflation doen: “Kleiner wonen? Jullie zijn toch geen zorgbehoevende bejaarden?”

Van rollercoaster naar rust in ons hoofd

Geplaatst op door

De teerling is geworpen. Na een zomer die wel leek op een mentale  rollercoaster, hebben Martina en ik vorige week woensdag het definitieve besluit genomen: We gaan onze eengezinswoning te koop zetten. Van de overwaarde kopen we het vakantiehuisje van mijn schoonouders. Het restant leggen we in voor de aanschaf van een appartement.

Nadat we afgelopen weken ongeduldig op onze hypotheek verstrekker hadden gewacht, kregen we maandag 17 september eindelijk terugkoppeling van onze hypotheekbemiddelaar Paul: “De bank is bij hoge uitzondering akkoord om een hypotheek op een box3 (recreatie) woning te verstrekken, maar jullie eengezinswoning is onderpand en de offerte is slechts 2 maanden geldig en kan maximaal 2 maanden worden verlengd” 

Bijna zoals wij wensten, behalve dat de overdracht pas 1 oktober 2019 zal plaatsvinden, wat ik duidelijk in de hypotheek aanvraag had gemeld.

“OK en nu?”

Eerst maar eens met Martina haar ouders gebeld om te vragen of we de overdracht 9 maanden konden vervroegen. Indien mijn schoonouders iets in hun hoofd hebben zitten, willen ze daar niet van afwijken. Een dag later werden we terug gebeld en de overdrachtsdatum blijft ongewijzigd. Dat heeft met gevoel en mentaal afscheid nemen van het huisje en de omgeving te maken. Ze willen nog één zomer genieten van hun huisje, niet van het gehuurde huisje.

Dan maar weer terug naar onze hypotheekbemiddelaar: “Paul, hoe groot is de kans dat we dezelfde aanvraag over 9 maanden opnieuw kunnen indienen en dat deze wederom wordt goedgekeurd?” Het antwoord dat we terugkregen lag in lijn der verwachting: “Sorry Chris, de bank maakt nu een uitzondering. Het kan best dat de interne regelgeving bij de bank weer verandert per 1 januari en de bank bij een nieuwe aanvraag over 9 maanden niet akkoord zal gaan”

We hebben nog de opties besproken van beide huizen bij een andere bank herfinancieren (ook geen hele grote kans) of een persoonlijke lening die rond 6% rente uitkomt, terwijl we nu nog met 5,65% rente vast voor de komende 12,5 jaar op onze huidige woning zitten. Niet echt gunstige voorwaarden, en zeker niet HOT! Wij willen in-control blijven en niet afhankelijk van de grillen van een hypotheek verstrekker.

Ten slotte hebben we de knoop definitief doorgehakt. Het geeft rust in ons hoofd. Uiteraard zijn een huis verkopen en weer terugkopen ook wel enigszins stressvol, maar nu zijn wij in-control. De overwaarde is voldoende voor het vakantiehuisje en een probleemloze hypotheek voor een appartement. Daarnaast zijn we dan onze hypotheek met het rentepercentage van 5,65% kwijt zonder de boeterente die nog steeds ruim €30K zou bedragen.  Tevens komen we straks uit op één hypotheek, die waarschijnlijk kleiner dan twee procent rente bedraagt, en blijven de hypotheek lasten daardoor een stuk overzichtelijker en onze savings rate groter dan 30% A.K.A vrijheid!