Een jaar later

De laatste blogpost is alweer ruim een jaar geleden geschreven. Ik had weinig motivatie om te bloggen. Daar heb ik eerder last van gehad, maar nog niet zo’n lange periode. Bloggen om het bloggen trekt mij ook niet zo. Zit ik een beetje dom te blabla-en en jij? Gaap, klik, volgende blog.

Toch kriebelt het weer. Het laatste jaar sta ik voor mijn gevoel een beetje stil in mijn persoonlijke ontwikkeling. Het is bijna een sleur. Daarom wil ik graag opnieuw beginnen met bloggen. Mijn gedachten ordenen en sparren met jullie over hoe en wat.

Laat ik eerst beginnen met een samenvatting van het afgelopen jaar.

Privé

Een aantal jaar geleden ben ik het verenigingsleven in gestapt. Eerst op zaterdagmiddag gezellig een biertje tappen tijdens een bardienst, maar anderhalf jaar geleden gekozen als bestuurslid. En daar had ik mij een beetje op verkeken! Gemiddeld toch 8 tot 12 uur per week bestuurswerk. Zeker toen er enkele bestuursleden uitvielen door familie en persoonlijke omstandigheden. Het leek af en toe een tweede baan. Was ik daar nu minder uren voor gaan werken? Gelukkig lijkt daar nu betere balans in te komen. Vorige week zijn nieuwe bestuursleden gekozen om een deel van de oude te vervangen.

Sport

Tja, wisselende resultaten. Het uiteindelijke resultaat in de laatste anderhalf jaar: In de eerste helft 2019 bijna twaalf kg afgevallen. Vervolgens blessureleed. Ongeveer tien kg aangekomen, want ik blijf een Bourgondiër. Dit voorjaar 2020 ruim zes kg afgevallen door krachttraining. Weer blessureleed. Beetje aangekomen, en in totaal ongeveer zeven kg kwijt.

Ik lijk nu een soort balans te hebben gevonden. Drie tot vier keer per week lunchwandelen. Wanneer ik naar kantoor ga, loop ik twee keer per dag met de trap naar de tiende etage. Tot het avondeten probeer ik zoveel mogelijk vegan te eten en daar voel ik mij goed bij. Eigenlijk moet ik weer meer gaan bewegen om verder af te vallen. Dit keer met kleine stapjes. Geen zin in wederom blessureleed.

Werk

Met de verhuizing naar het hoofdkantoor en het verschuiven van operationeel werk naar volledig projectmatig, heb ik erg moeten wennen aan de sfeer. Ik dacht dat ik mij makkelijk kon aanpassen, maar dat viel tegen. Toch lijk ik nu mijn plek te hebben gevonden en is het management tevreden over de resultaten. We hebben de opdracht zelfs een half jaar verlengd waardoor ik tot begin april onder de pannen ben. Wel een prettig gevoel tijdens de covid-19 perikelen.

Corona

Vanaf half maart tot eind mei volledig vanuit huis gewerkt. Best lastig als je gewend ben om veel met collega’s mee te kijken en bij ze binnen te lopen. Vanaf begin juni tot eind september werkte ik gemiddeld drie dagen per week op kantoor en twee dagen per week vanuit huis. Die balans bevalt mij goed. Ondanks dat ik vurig hoop dat we het komend jaar een goed vaccin krijgen en onze maatschappij grotendeels weer terug keert naar pre-corona, is die balans wel erg prettig. Een beetje meer maatschappelijk geaccepteerde HOT dan maar 🙂

10 gedachten over “Een jaar later

  1. Ik ben geïntrigeerd door die ene zin onderaan de blog: Dit bericht werd geplaatst in Chris door Chris . Best filosofisch….
    Ik vind het leuk weer eens wat van je te lezen! Ik doe het je trouwens niet na, nAr de tiende verdieping lopen…

    • Dat is al weer ruim 3 weken geleden na het ingaan van de 2e lockdown. Ben benieuwd of ik het nog steeds haal naar de 10e

Reacties zijn gesloten.