Een dag minder werken voor hetzelfde inkomen?

Tijdens de mei vakantie van 2018 smeedde ik het plan om minder te gaan werken. Een betere balans tussen werk en privé. 40 uur was de norm en part-time werken lag niet in de cultuur van het bedrijf.

Begin juni trok ik de stoute schoenen aan en diende ik een verzoek in. Gelukkig begon de bedrijfscultuur te veranderen en ging de werkgever akkoord . Zo stapte ik zomer 2018 over van een 40 urige naar een 36 urige werkweek

In mei 2019 nam ik ontslag bij mijn werkgever om voor mijzelf te beginnen. Zelf beter mijn tijd kunnen indelen als freelancer lag in mijn strategie naar HOT. Daarnaast was ik al een tijdje uitgekeken op mijn functie en waren er geen doorgroei mogelijkheden.

Enkele maanden later belde de directeur om te vragen of ik op het hoofdkantoor wilde komen klussen. Een nieuwe functie met zwaardere taken en vrijwel 100% projectmatig werken. Mijn salaris ging weer een stukje omhoog. Dat wisselde ik deels weer in om minder te gaan werken. In verband met de wet DBA gingen we met elkaar in zee met een tijdelijk contract voor een jaar. Oktober 2020, midden in de tweede Covid19 golf, werd mijn contract voor zes maanden verlengd. Beide partijen tevreden over de samenwerking.

Door de nieuwe functie per oktober 2019 verminderde mijn uren vanaf oktober 2019 van 36 naar 34 uur per week.

Vorige week begon mijn manager over een tweede verlenging begin april. Hij was mij te snel af, want ik had de reminder zelf pas over drie weken in mijn agenda staan. Samen kwamen we overeen om tot eind december van dit jaar te verlengen. Ook gaf ik aan mijn uren van 34 naar 32 te willen verlagen. Afgelopen maandag kreeg ik de bevestiging. Vanaf begin april een contract voor 32 uur ofwel een vier daagse werkweek. Daarnaast inflatie correctie op mijn salaris.

En het resultaat?

Zeer tevreden dat het mij is gelukt om in minder dan drie jaar tijd mijn werkweek te verlagen van vijf naar vier dagen. Netto verdien ik met deze vier daagse werkweek ongeveer hetzelfde als met de vijf daagse werkweek in 2018. En dat netto bedrag is inclusief inflatie correctie!

Daar heb ik wel een stuk baanzekerheid voor ingeleverd. Hoewel ik de laatste jaren meerdere keren van dichtbij heb mee gemaakt dat baanzekerheid een utopie is. Financieel wendbaar is veel belangrijker.

En aan het einde van het jaar? Dan maar eens kijken of we nog een keer verlengen, óf dat ik mij dan eindelijk als freelancer zal gaan inschrijven bij de KVK.

Te gast in de Goed met Geld Podcast

Afgelopen januari begonnen Arjan van stoppenvoormijnvijftigste.nl en Bas van FireTheBoss.eu de Goed met Geld Podcast. Een Nederlandstalige podcast over omgaan met geld, financieel bewustzijn en vele verwijzingen naar FIRE. Een superleuk initiatief, want er zijn naast de Rijker Leven Podcast maar weinig Nederlandstalige podcasten op dit gebied.

Bijna drie weken geleden werd ik op zaterdagmorgen door Bas en Arjan geïnterviewd over mijn jacht naar HOT. Netjes vooraf de vragen gekregen, zodat ik mij goed kon voorbereiden. Vijf minuten voor de opname kwam ik er achter dat de browser op mijn telefoon de link naar de geplande opname niet kon openen. Fruitige laptop erbij en even de Chrome browser installeren. Vastlopende computer! Stress!! Snel een berichtje. Opnieuw opstarten, weer vastlopen. Voor een tweede, derde en zelfs vierde keer opnieuw starten. Daar zit je dan met je mooie acht jaar oude fruitige laptop…. Vier jaar geleden de laatste systeemcrash en nu dus weer.

Windows laptop van Martina gepakt. Grrrrrrr, uit principe kwestie. Ik blijf een Apple-fanboy. Headset erin en gelukkig, die deed het. We waren inmiddels 25 minuten verder. De heren hadden engelen geduld en mijn stresslevel zat ver voorbij de zevende hemel op de Highway to Hell.

Het resultaat van het interview is hier te beluisteren. Vergeet je niet te abonneren via iTunes of Spotify, en een mooie review achter te laten. Daar werken beiden heren hard aan!

Ik heb mijn baan opgezegd

Gisteren, donderdag 24 mei, was het D-day. Ik had op de laatste dag voor de vakantie een gesprek met mijn leidinggevende ingepland. Via een Skype verbinding, want haar kantoor zit niet 2 deuren, maar ruim 200 km verder. We hadden elkaar al een week of 2 niet gesproken, wat overigens geen probleem is. We houden elkaar regelmatig via de email op de hoogte van het reilen en zeilen van onze werkzaamheden.

Met knikkende knieën startte ik de verbinding op. Het gesprek had zich in mijn hoofd pas 150 keer in alle varianten afgespeeld. We begroeten elkaar en daarna begin ik: “De reden dat ik dit gesprek heb aangevraagd, is niet alleen mijn vakantie overdracht, maar ook omdat ik mijn ontslag wil aanbieden.”

Aan haar gezicht zie ik dat ze schrikt, maar ze reageert nog niet. “Per 1 oktober wil ik mijn dienstverband opzeggen en in verband met het aantal resterende vakantiedagen zal 12 september mijn laatste werkdag zijn. Daarmee heb je bijna 4 maanden om een vervanger te zoeken, die ik nog een aantal weken kan inwerken. Verder help ik je door het vakantieseizoen en het jaarlijkse budget seizoen heen, wat ook op 12 september afloopt.”

Dan volgt de opgeluchte blik op haar gezicht en de verbazing waarom ik juist vandaag opzeg? De tegenvraag die ik stel, of ze het had zien aankomen? “Vorig jaar wel Chris. Ik zie door de opleidingen en de prestaties al langer dat je meer ambitie hebt dan ik je kan bieden, maar we zitten in relatief rustig vaarwater. In tegenstelling tot een half jaar geleden.” 

“Bij welk bedrijf ga je per 1 oktober beginnen Chris?” Nu wordt het interessant. Opgelucht over haar reactie ga ik er eens goed voor zitten. “Ik ga per 1 oktober starten als freelance inkoper, en het is de komende maanden even afwachten waar ik terecht zal komen.” Met grote ogen zie ik haar verbazing groeien. “Maar als je geen opdracht binnen haalt?” Dat is geen probleem. Indien we ons zelf wat minder zakgeld geven, kunnen we het net op Martina’s salaris redden. Daarnaast hebben we voldoende financiële buffer en lage lasten” 

Cheesy Finance had het over Fuck You Money. Dit is de milde vorm 🙂 Niet dat ik een half jaar zonder opdracht op de bank zal gaan vegeteren. Ik hoef me niet heel veel zorgen te maken wanneer ik een paar weken zonder opdracht zit.

Ik ben opgelucht dat het gesprek goed verliep want ik heb het er moeilijk mee om afscheid van mijn collega’s te nemen. We hebben een leuke afdeling en gaan voor elkaar door het vuur. Ik zal na bijna 11 jaar mijn collega’s gaan missen. Niet alleen op mijn eigen afdeling, maar binnen het hele bedrijf.

Toch ben ik blij deze stap te hebben genomen. Het brengt mij weer dichter bij mijn plannen naar meer vrijheid en is een volgende stap in mijn jacht naar HOT!

We hebben de stekker eruit getrokken….

Woensdagmiddag kwamen we thuis van anderhalve week vakantie in Drenthe. Normaal zijn we dan geheel ontspannen, maar dit keer waren we kribbig. We liepen al een paar dagen op elkaar te mopperen. Kort lontje en op iedere slak zout leggen. We konden onze vingers er niet achter krijgen. Wat was er aan de hand?

We zaten met het vakantie huis in onze maag. Beiden voerden we een grote inwendige strijd tussen hart en verstand. ’s Middags barste de bom en hebben we uren zitten praten en praten.

Ons hart zegt: Kopen! Dit is een eenmalige mogelijkheid en unieke kans. Martina heeft hier haar jeugd doorgebracht, vakantie na vakantie en vele weekenden. Ik vind het vooral een mooie omgeving met rust en ruimte, maar herken het gevoel wel. Mijn ouders hebben een chalet in Brabant gehad waar ik mijn jeugd heb doorgebracht.

Waarom bleef het hele plan dan al bijna 4 maanden aan ons knagen? Wat zien we over het hoofd? Financieel kunnen we de aankoop dragen door kleiner te gaan wonen. Verkoop en aankoop van een huis vinden wij wel stressvol, zeker in deze oververhitte markt, maar we hebben nog een jaar om alles te regelen. Door kleiner te gaan wonen (Nou ja, klein. Er zijn genoeg mensen die blij zouden zijn met een modern 3-, of 4-kamer appartement) zouden we onze kosten in de hand kunnen houden en de saving rate rond de 30% kunnen houden.

Uiteindelijk vonden we de ontbrekende factor: Tijd.

We komen tijd te kort om voldoende van de recreatie woning te genieten. We hebben slechts 5 weken vakantie per jaar en die gaan verdomd snel voorbij. De recreatie woning is mooi, maar oud en zeer bewerkelijk. Geheel van hout, enkel glas. Midden in het bos, grote tuin, achterstallig onderhoud op het schilderwerk. Het mag slechts recreatief bewoond worden, ofwel tweederde van het jaar.

We zullen alle vrije tijd en iedere vakantie moeten investeren schilderen, schoonmaken, tuinonderhoud, etcetera. We zouden alleen maar werkvakanties hebben. Leuk voor één of twee keer, maar niet voor de komende 5 tot 10 jaar.

Maar wat als we de boel verder zouden moderniseren? Verhuur, onderhoud en schoonmaak uitbesteden zodat we wel het bezit hebben, maar verder in onze 5 weken vakantie kunnen genieten? Dan zouden we naast het aankoopbedrag nog eens zoveel geld kwijt zijn, dat we niet voldoende overhouden om binnen enkele jaren hypotheek vrij te zijn en voelt het meer als een bewerkelijke vastgoed investering dan “ons vakantiehuisje”

Hoe deden onze ouders dat dan? Mijn schoonmoeder is tot haar vut lerares basisonderwijs geweest, ongeveer 12 weken per jaar vakantie. Mijn schoonvader heeft een technische achtergrond. Klussen was voor hem ontspanning. Daarnaast hebben zij na hun vut nog bijna 16 jaar van het huis kunnen genieten tot het fysiek te zwaar werd om alles bij te houden.

Tijd voelen wij als onze beperkende factor. Ik ben druk bezig om in de toekomst op project basis te gaan werken en Martina heeft nog even overwogen om als zij-instromer over te stappen naar het onderwijs, maar we vinden het nu een brug te ver.

Is het een gemiste kans of zijn we een stelletje softies dat we de stap uiteindelijk niet hebben durven maken?

Misschien wel, we vinden het moeilijk, heel moeilijk. Onze stemming: Dankbaar dat we mogelijkheid van mijn schoonouders hebben gekregen. Melancholisch, terugdenkend aan de mooie tijd vroeger en wetend dat deze niet meer terug zal komen. Bedroefd dat de mogelijkheid een paar jaar te vroeg is gekomen. Opgelucht dat we nee hebben durven zeggen. Gemotiveerd en strijdvaardig om verder het HOT pad te bewandelen en vooral aan Time Rich in HOT te moeten werken.

Drenthe is niet uit ons hart. We zijn gemotiveerd om aan ons eigen stukje Drenthe te gaan werken. Niet op korte termijn, maar wel moderner en onderhoudsvriendelijk, zodat we van onze kostbare vrije tijd kunnen genieten. Niet ieder vrij moment bezig met onderhoud en schoonmaak, maar genietend van de tuin, wandelen, fietsen en vissen. Samen en met onze dierbaren.

pffffff…….

 

Van rollercoaster naar rust in ons hoofd

De teerling is geworpen. Na een zomer die wel leek op een mentale  rollercoaster, hebben Martina en ik vorige week woensdag het definitieve besluit genomen: We gaan onze eengezinswoning te koop zetten. Van de overwaarde kopen we het vakantiehuisje van mijn schoonouders. Het restant leggen we in voor de aanschaf van een appartement.

Nadat we afgelopen weken ongeduldig op onze hypotheek verstrekker hadden gewacht, kregen we maandag 17 september eindelijk terugkoppeling van onze hypotheekbemiddelaar Paul: “De bank is bij hoge uitzondering akkoord om een hypotheek op een box3 (recreatie) woning te verstrekken, maar jullie eengezinswoning is onderpand en de offerte is slechts 2 maanden geldig en kan maximaal 2 maanden worden verlengd” 

Bijna zoals wij wensten, behalve dat de overdracht pas 1 oktober 2019 zal plaatsvinden, wat ik duidelijk in de hypotheek aanvraag had gemeld.

“OK en nu?”

Eerst maar eens met Martina haar ouders gebeld om te vragen of we de overdracht 9 maanden konden vervroegen. Indien mijn schoonouders iets in hun hoofd hebben zitten, willen ze daar niet van afwijken. Een dag later werden we terug gebeld en de overdrachtsdatum blijft ongewijzigd. Dat heeft met gevoel en mentaal afscheid nemen van het huisje en de omgeving te maken. Ze willen nog één zomer genieten van hun huisje, niet van het gehuurde huisje.

Dan maar weer terug naar onze hypotheekbemiddelaar: “Paul, hoe groot is de kans dat we dezelfde aanvraag over 9 maanden opnieuw kunnen indienen en dat deze wederom wordt goedgekeurd?” Het antwoord dat we terugkregen lag in lijn der verwachting: “Sorry Chris, de bank maakt nu een uitzondering. Het kan best dat de interne regelgeving bij de bank weer verandert per 1 januari en de bank bij een nieuwe aanvraag over 9 maanden niet akkoord zal gaan”

We hebben nog de opties besproken van beide huizen bij een andere bank herfinancieren (ook geen hele grote kans) of een persoonlijke lening die rond 6% rente uitkomt, terwijl we nu nog met 5,65% rente vast voor de komende 12,5 jaar op onze huidige woning zitten. Niet echt gunstige voorwaarden, en zeker niet HOT! Wij willen in-control blijven en niet afhankelijk van de grillen van een hypotheek verstrekker.

Ten slotte hebben we de knoop definitief doorgehakt. Het geeft rust in ons hoofd. Uiteraard zijn een huis verkopen en weer terugkopen ook wel enigszins stressvol, maar nu zijn wij in-control. De overwaarde is voldoende voor het vakantiehuisje en een probleemloze hypotheek voor een appartement. Daarnaast zijn we dan onze hypotheek met het rentepercentage van 5,65% kwijt zonder de boeterente die nog steeds ruim €30K zou bedragen.  Tevens komen we straks uit op één hypotheek, die waarschijnlijk kleiner dan twee procent rente bedraagt, en blijven de hypotheek lasten daardoor een stuk overzichtelijker en onze savings rate groter dan 30% A.K.A vrijheid!

Waiting in Vain

Afgelopen juni gaven mijn schoonouders aan dat we hun recreatie woning in Drenthe konden overnemen. Vier jaar vroeger dan we hadden  gepland. We zijn nog niet klaar met de onze eigen hypotheek, dus moesten we flink rekenen aan alle financieringsmogelijkheden. Ook daar zijn we uiteindelijk uitgekomen.

Bij een etentje met mijn schoonouders kwamen wij erachter dat het hypotheek bedrag dermate betaalbaar is, dat we ons huidige huis zouden kunnen behouden en een 2e hypotheek kunnen afsluiten waarbij we de woonlasten voor 2 woningen goed kunnen opbrengen en nog steeds een savingsrate rond de 25% kunnen behalen.

Een week of vier geleden kwam team Cheesy gezellig eten. Uiteraard kwam de recreatiewoning ter sprake en naïef als ik ben dacht ik dat een hypotheek voor een recreatiewoning goed te regelen zou zijn. Ik werd door de met vastgoed bekende kaaskoppen snel uit de droom geholpen: Recreatiewoningen zijn lastig te financieren. ’s Avonds nog even nagezocht op internet. Inderdaad slechts een beperkt aantal geldverstrekkers, en dan tot 70% van de marktwaarde en alleen voor stenen woningen.

Lekker dan! grrrrr.

Door de vele aflossingen in de afgelopen jaren hebben we wel veel overwaarde in  onze woning zitten, maar niet voldoende om 30% cash af te tikken. Daarbij is de recreatiewoning wel op een stenen fundering geplaatst, maar van hout. Die 30% cash zouden wij wel bij elkaar kunnen sparen. De overdracht is pas in het vierde kwartaal volgend jaar. De houten woning wordt redelijk onoverkoombaar.

Oké en nu?

Een week zitten broeden over hoe en wat, en het eerstvolgende weekend onderstaande email naar onze hypotheekbemiddelaar verzonden. We kennen elkaar zeer lang, want diverse familieleden regelen al bijna 30 jaar financiële zaken met dit familiebedrijf. Geen dossiernummer maar een voornaam is voldoende. Vandaar het tutoyeren en de informele stijl van deze email:

Goedemorgen Paul,

Martina en ik hebben de mogelijkheid op per 1 oktober 2019  de nieuwe eigenaren van een recreatie woning te worden. De woning is komend jaar al 40 jaar in het bezit van Martina haar ouders en zij willen deze graag aan ons verkopen om het in de familie te kunnen houden. 

Deze houten recreatiewoning met bijbehorende kavel van 8800m2  kunnen wij voor een aantrekkelijk bedrag aanschaffen. 

Het grote probleem is dat het een houten woning betreft. Door deze beperking zouden wij niet in aanmerking komen voor een standaard hypotheekvorm voor een recreatiewoning. 

Een mogelijkheid die wij overwegen is de overwaarde van onze huidige woning te gebruiken. We hebben in de afgelopen 7 jaar het hypotheekbedrag van €230.550 verlaagd naar ongeveer €93.500. Bijna €140K met een rente van 5,65% De maandlasten zijn inmiddels gedaald van €1332 naar €609 en we kunnen gemiddeld €1500 tot €1800 per maand additioneel aflossen. De woningen in onze straat worden op dit moment dik boven de 3 ton verkocht wat resulteert in een overwaarde van ongeveer €210K

Is het bij onze hypotheek verstrekker mogelijk om van deze €210K een deel van de overwaarde op te nemen door middel van een 2e hypotheek op onze woning? Deze 2e hypotheek zal worden gebruikt voor de aanschaf van de recreatiewoning in Drenthe. Met het opnemen van deze overwaarde zou het openstaande hypotheekbedrag ruimschoots onder de executiewaarde van onze huidige woning blijven. 

Ook begrijpen we dat het opnemen van deze overwaarde eventueel consequenties zou kunnen hebben op de hypotheekrente aftrek. Het (deels) vervallen van deze hypotheekrenteaftrek heeft geen invloed op onze besluitvorming.

Indien dit niet mogelijk is bij onze hypotheek verstrekker, zullen we onze eigen woning verkopen en met de overwaarde de recreatiewoning aanschaffen. Het restant van de overwaarde zal dan worden gebruikt om een deel van onze nieuwe woning te financieren. 

Uiteraard zal dan de consequentie zijn dat de nieuwe hypotheek voor onze volgende woning niet bij de huidige hypotheek verstrekker wordt afgesloten. Martina en ik begrijpen dat het bovenstaande vraagstuk niet gemakkelijk is, en hoeven niet op stel en sprong antwoord. Wel zouden we graag binnen enige weken terugkoppeling willen hebben of de hypotheek verstrekker mee wil in ons verzoek. 

Alvast bedankt voor je hulp!

Een dag later nog even gebeld en de boodschap voor de hypotheek verstrekker was tussen de regels door zeer duidelijk. Een 2e risicoloze box 3 hypotheek kunnen verstrekken, of de boot missen inclusief de huidige cash cow van 5,65% op de eerste hypotheek.

Nu is het wachten op terugkoppeling van onze hypotheek verstrekker. Hopelijk niet tevergeefs, ofwel waiting in vain

 

FIRE meetup 30/9 – update

Vanavond heeft nieuwe blogster Ingrid van het blog Financieel Avonturier zich aangemeld als 45e bezoeker voor de FIRE meetup van 30 september. Daarmee wil ik voorlopig even de rem op het aantal deelnemers zetten. Dat is niet negatief bedoeld. Ik ben blij met het het grote aantal deelnemers en de vele nieuwe gezichten.

Zondagmiddag 5 augustus gaan Martina en ik een aantal locaties bekijken voor de Meetup in Zwolle. Hoe groter het aantal deelnemers, des te lastiger is een locatie te vinden waar we gratis gebruik van kunnen maken. Van deze 45 bezoekers verwacht ik dat er nog enkele zullen afvallen. Daarom maak ik wel een reserve lijst waar deelnemers zich kunnen aanmelden.

Uiteraard is niemand eigenaar van een FIRE meetup en moedig ik het zeker aan om alvast volgende in te plannen. Bijvoorbeeld zondag 30 december. Wie durft de handschoen op te pakken?

Verdien ik eigenlijk genoeg?

Dat is een lastige vraag. De gemiddelde Nederlander en/of Belg spreekt niet snel over zijn salaris. We pronken er niet mee zoals een Amerikaan dat kan. Toch wil ik, en waarschijnlijk de meeste onder ons, wel graag weten wat mijn collega’s verdienen en of ikzelf meer of minder verdien.

Is dat afgunst?

Voor mij zeker niet, maar niets menselijks is ons vreemd. Wat voor mij vooral belangrijk is: Voldoende plezier en vrijheid in mijn werk en de maximale inkomsten genereren in minimaal gewerkte uren. Dat is een contradictie waar je zelf de balans in dient te vinden. Maximale inkomsten met weinig plezier houd je niet lang vol. Maximaal plezier en vrijheid met lage inkomsten is leuk wanneer je FIRE bent, maar niet op de weg daar naar toe, zoals de meeste lezers van dit blog.

Op dit moment heb ik voldoende plezier en vrijheid in mijn werk, hoewel een functie nooit 100% is zoals ik deze zelf zou invullen. Dan blijft de vraag open: Verdien ik eigenlijk genoeg, of kan ik meer verdienen om sneller FIRE/HOT te worden?

Allereerst ben ik binnen mijn eigen organisatie gaan zoeken. Mijn functie is binnen de CAO vastgelegd en ik heb 3 directe collega’s verdeeld over 4 vestigingen binnen onze organisatie. Met één heb ik een aantal maanden geleden gesproken. Zij is buiten onze organisatie aan het kijken voor “meer vrijheid en plezier” Het salaris dat we verdienen is precies hetzelfde. Gelukkig, daar hoef ik mij geen zorgen om te maken.

Vervolgens was ik wel benieuwd naar wat mijn collega’s bij andere bedrijven verdienen ten opzichte van wat ik verdien. Allereerst heb ik op de site van de branche organisatie gekeken. Daar zit ik net onder tot op gemiddeld wat er in ons vakgebied wordt betaald. Hmmm, redelijk.

Als derde bron heb ik afgelopen winter een opleiding gevolgd. Tijdens het afscheidsdiner was ik zo vrij om ook eens bij vakgenoten te informeren. Allemaal ongeveer op hetzelfde salaris met iets minder ervaring en/of iets jonger. Niet onaardig, kan iets beter.

Bottom line, Ik zit iets onder gemiddeld tot gemiddeld wat er in mijn vakgebied wordt betaald. Dat heeft met 2 zaken te maken:

  1. Ik ben zij-instromer.
  2. Wel de ervaring maar niet de juiste opleiding

Met de opleiding ben ik juist druk bezig. Nadat ik afgelopen winter al een eerste opleiding heb gevolgd, heb ik vorige week informeel toestemming gekregen tot het volgen van een opleiding begin 2019. Indien het budget formeel beschikbaar komt, heb ik in anderhalf jaar tijd toch €8500,- studiekosten bij de werkgever kunnen neerleggen. Ineens verdien ik niet meer zo slecht!

Toch wil ik met het aankomende 2e huis mijn savingsrate verhogen. Besparen kunnen we nog wel iets, maar meer salaris zal zeker helpen. Daarom wil ik volgens planning ook gaan detacheren of freelancen tot ik locatie onafhankelijk vanuit Drenthe zou kunnen werken.

Dan nu de cliffhanger: Hoeveel verdien ik dan eigenlijk? Google maar op: NEVI, tactisch inkoper, industrie, Randstad

Verdien jij eigenlijk genoeg?

 

 

 

 

Netwerken voor mijn toekomstplanning

Afgelopen maandag had ik een terugkomdag van de opleiding welke ik afgelopen winter heb gevolgd. We hebben interessante business cases besproken en daarna met z’n allen bij een restaurant in de buurt gegeten. Het was goed uit te houden op het terras waardoor we pas na de chaotische avondspits naar huis gingen.

Zoals ik een paar weken geleden al aangaf, ben ik in navolging van het grote plan van Lonneke ook bezig met mijn toekomst planning. Daarin geef ik aan dat ik in de overgang van de 40 urige werkweek naar een locatie onafhankelijke inkomstenbron een tussenstap wil maken als freelancer of detacheerder.  Dat is niet alleen de tussenstap, maar ook het backup plan.  Daarnaast wil ik komend jaar de voortgezette opleiding volgen.

Uiteraard heb ik dit deel van de plannen met vakcollega’s en leraar van de opleiding gedeeld, waarbij ik aangaf dat wanneer de opleiding niet in het budget van de werkgever valt, ik deze zelf zou bekostigen. Alles is onderhandelbaar geldt ook voor het volgen voor een opleiding. De eerste meevaller is al binnen want de tarieven zijn gebaseerd op business to business en kunnen voor particulieren anders uitvallen….

Daarnaast al prima kunnen netwerken voor een detacheer en ZZP overeenkomsten in het vakgebied. Ik weet nu grotendeels wat er mogelijk is in de markt en wat ik kan verwachten.

Weer een stap dichter bij de uitvoering van de planning!

Scenario nummer 13

Nee, geen heftige politieserie met snelle motoren, maar het aantal varianten dat we in de afgelopen twee weken hebben doorgerekend nadat we te horen kregen dat we komend jaar het vakantiehuis van mijn schoonouders kunnen overnemen.

“Begin je niet een beetje door te draaien Chris” Jazeker! Nadat we bij mijn schoonouders de kat hadden opgehaald, heeft het bijna een week door mijn hoofd gespookt. Onrustig slapen, af en toe in gedachte weg dromen. Na een week was ik het zat en heb ik de hele zondagavond 10 scenario’s doorgerekend in Excel. Leve de inzichten vanuit ons kasboek en de informatiebronnen op internet!

In de dagen daarna kwamen er na lange discussies tijdens en na het avondeten nog 3 scenario’s bij en zaten we in totaal op 13. Voor de rest heb ik geen tik hoor….. Tot afgelopen vrijdag waren we er ongeveer uit. Huidige woning houden. Nieuwe hypotheek afsluiten voor het vakantiehuisje. 4 tot 5 jaar de tanden op elkaar om de hypotheek van onze woning in de Randstad af te lossen om ten slotte verder af te lossen op onze vakantiewoning in Drenthe.

Klinkt niet heel erg FIRE hé, 2 hypotheken? Ineke wees mij er na mijn vorige blogpost al op en eigenlijk heeft zij gewoon gelijk. 5 jaar dubbele hypotheeklasten. Wat als het tegenzit en één van ons tijdelijk zonder inkomen komt te zitten?

Dat gevoel had ik ook, maar alle grote financiële besluiten nemen we met zijn tweeën. Martina had koudwatervrees. We moeten zeker niet in zeven sloten tegelijk lopen en het huidige huis is absoluut een topstek.

Toch heb ik zaterdag tijdens de FIRE meeting in Utrecht uitgebreid met Geldnerd en fruitige Joost gesproken (die krijg ik vast teruggekaatst als hete Chris) De wijze inzichten van beide heren, en van de overige bloggers/deelnemers vervolgens uitgebreid met Martina doorgesproken.

Het is nu redelijk geland. We zijn er voor ongeveer 90 tot 95% uit. Uiteraard nog onder voorbehoud van de definitieve vraagprijs die mijn schoonouders zullen rekenen, maar hé: “alles is onderhandelbaar” 

Wat is het dan geworden?

Scenario nummer 13:

  1. Onze eengezinswoning in de Randstad verkopen.
  2. Tijdelijk huren.
  3. Van de overwaarde kopen we de woning in Drenthe. Van het restant van de overwaarde (geen idee hoeveel want de aankoop van Drenthe en de verkoop Randstad hebben nog niet plaatsgevonden) plus een nieuwe hypotheek kopen we een appartement in onze huidige woonplaats.
  4. Door het tijdelijk huren hebben we relatieve rust om goed naar het juiste appartement te zoeken in deze oververhitte markt.

Op deze manier blijven we slechts 1 hypotheek houden en voldoende savingsrate (geschat 25 tot 30%) om HOT te kunnen blijven leven en binnen 10 tot 12 jaar ons appartement te kunnen aflossen. We profiteren op deze manier optimaal van de werkgelegenheid in de Randstand en van rust in Drenthe.

Nu we er vrijwel definitief uit zijn, geeft het meer rust en kan ik mij eindelijk op zaken als consuminderen, ontspullen en afvallen gaan richten.