Fan van Kirsten, Bryce en Marjolein

Ongeveer 2½ jaar geleden kwamen Martina en ik via consuminder blogs de eerste tiny houses tegen. “wat zijn dat voor grappige rare kleine huisjes?” zeiden we tegen elkaar, maar onze interesse was direct gewekt. Op de blogs die wij volgen is er al meerdere keren uitgelegd wat een tiny house is, dus ik ga nu niet opnieuw het wiel uitvinden. Laat Google maar voor je werken.

Waarom vinden wij de tiny houses zo leuk? Niet alleen het idee van hypotheek vrij wonen en zonder schuld door het leven gaan, maar ook de (gedeeltelijke) zelfvoorzienigheid en het afzetten tegen gevestigde gedachte van een eengezinswoning of appartement 3 hoog achter spreken ons aan. Daarnaast is de factor eenvoudig leven en ont spullen een redelijke noodzaak om in een tiny house te kunnen leven. Ten slotte de innovatieve ideeën die de meeste tiny house bouwers en gebruikers bezitten over het creatief inrichten van de beschikbare ruimte en de veelal toegepaste dubbel functie van meubels.

Zouden wij zelf in een tiny house willen of kunnen wonen? We vragen het ons regelmatig af als we weer een leuk filmpje of mooie fotoserie voorbij zien komen. Zeer waarschijnlijk wel, maar onder voorbehoud van enige voorwaarden. Martina stelt geen hele hoge eisen, maar ik ben met sanitair wel kritisch. Met een compost toilet zou ik geen moeite hebben, maar mijn guilty pleasure is lekker uitgebreid douchen. Ik zie mijzelf niet de rest van mijn leven in een douchecel van 60 x 60 cm badderen.

Toch hebben de tiny houses wel invloed op onze toekomstplannen. Zoals ik al eerder aangaf willen wij over een aantal jaar onze eengezinswoning inruilen voor een vakantiewoning en een klein appartement. Beiden zullen een oppervlakte tussen de 50 en 70 m2 hebben, waardoor we zeker goed moeten nadenken over het inrichten van de beschikbare ruimte.

Genoeg gefilosofeerd over de het wel of niet willen wonen in een tiny house. Hieronder een aantal sites en kanalen die wij regelmatig bezoeken voor inspiratie en om even weg te dromen.

 Een mooie start en eigenlijk het standaardwerk in deze subcultuur is We The Tiny House People van Amerikaanse documentaire maakster Kirsten Dirksen. Met als mijn favoriete deel het tiny house van Johnny Sanphillippo op Hawaï. Johnny heeft ook een eigen site: Granola Shotgun. Kirsten heeft een Spaanse man en op haar youtube kanaal zijn ook mooie rapportages te vinden van Franse, Spaanse, Belgische en Nederlandse kleine of opvallende huizen. Afgelopen zomer is Kirsten met haar gezin onder andere in België en Nederland geweest.

Aan de andere kant van onze aardbol in Nieuw Zeeland verblijft Bryce Langston. Zijn web site Living Big in a Tiny House is zeer inspirerend. Niet alleen de huizen maar ook de Nieuw-Zeelandse omgeving, hoewel hij ook filmt in Japan en Noord Amerika.

Naast Bryce en Kirsten hebben we natuurlijk ook een Nederlandse pionier op dit gebied. Marjolein in het klein en de website van Tiny house Nederland

Ten slotte wil ik jullie deze vier niet onthouden: Tiny House Swoon, Exploring Alternatives, Tiny House Giant Journey en Go Downsize

Laat maar weten als je hier een leuke aanvulling op kan geven!

 

De vakantieplannen

Nee, niet de planning voor de volgende vakantie. Die ligt al min of meer vast: De volgende vakantie keren we terug naar een klein Grieks eiland. Ik bedoel de plannen die wij in de vakantie maken.

Martina en ik zijn net een paar dagen terug uit het toch wat druilerig Drenthe, en daar hebben we tussen de familiebezoeken en het ontspannen door ook weer wat plannen gemaakt voor de komende tijd.

We laten ons gedurende het jaar inspireren door alle blogs die we lezen en hebben in de vakantie rust om deze concreet vorm te geven. Martina zet in op meer bewegen, consuminderen en zaken zelf maken en ben ik vooral aan het nadenken over gezonde & snelle maaltijden en financiële stappen die ik wil gaan volgen. Zelf maak ik de aantekeningen op mijn stukje fruit en Martina meer old school op een college blok.

Waarom doen we dit eigenlijk tijdens onze vakantie? Omdat we in deze periode het meest ontspannen zijn en wat uitgebreider discussiëren en afwegen wat we wel, of niet willen.

Maken jullie ook een soort planning voor de komende periode met zaken waar je meer aandacht aan wil besteden?

Ach, verjaardagsfeestjes

“Wat Nederlanders een verjaardagsfeest noemen bijvoorbeeld, noem ik voor de grap altijd een bijeenkomst. Een feest voor mij is muziek, dansen, eten. Hier gaan mensen zitten en praten over hun werk.” Sterk staaltje toegepaste antropologie Waleed, kudo’s!


Bovenstaand stukje stond 2 juli op Geenstijl en refereerde naar een artikel over Syrische vluchtelingen in de Volkskrant. Mijn politieke mening laat ik even in het midden. Ik lees alles vanaf Volkskrant en Joop tot Geenstijl en TPO. Alleen al omdat ik zelf een mening wil vormen en niet afhankelijk wil zijn van één invalshoek.

Terug naar de bovenstaande citaat. Het gevoel dat ik al een paar jaar heb, wordt hier mooi samengevat door Waleed. Het gemiddelde Nederlandse verjaardagsfeestje is meestal een zitfeestje in een kring met koffie, thee en taart. “Hoe gaat het nu op school/werk/thuis, met de kinderen/tante Annie/of een andere enge ziekte?” (Doorhalen wat niet van toepassing is.)

Daarom was mijn 40e verjaardag voorlopig de laatste die ik ‘oude stijl’ heb gevierd. Tegenwoordig zorg ik dat we op vakantie zijn en gaan Martina en ik uit eten. Ook vanuit financieel en consuminder oogpunt is dit gunstiger. Waarom 150 euro uitgeven aan hapjes en drankjes voor een feestje waar je niet achter staat? Ik ben nu eenmaal niet zo goed met budgetteren als Adrianne. (Voor wie ik overigens diep respect heb) Ook cadeautjes beginnen mij steeds minder te interesseren. Martina en ik hebben de onderlinge cadeaus afgeschaft. Met ouders en schoonouders gaan we liever uit eten voor hun of onze verjaardag. Met vrienden deel ik bij voorkeur een beleving. Lekker ergens naar toe en een mooie herinnering. Weet jij nog welk cadeau je drie verjaardagen geleden hebt gekregen?

Wanneer ik voor een verjaardag wordt uitgenodigd, heb ik ook zo mijn voorkeuren. Voordat ik in de kring ga zitten, probeer ik een tactische plaats te vinden met mensen met dezelfde interesses of hobby’s. Vervolgens schuif ik meestal binnen een uurtje door richting keuken. Enerzijds een beetje actief blijven met helpen, anderzijds altijd op de eerste rij voor de hapjes en drankjes. Eens een Bourgondiër altijd een…